نظام مالیاتی آلمان با هدف توزیع عادلانه وظایف تنظیم شده است. این مهم، بیش از هرچیز در خصوص مالیات بر درآمد خود را نشان میدهد.
در آلمان ، دسته بندی های مختلف پرداخت مالیات دیده می شود که شامل مالیات بر درآمد (Einkommensteuer )، مالیات تجاری (Gewerbesteuer) و مالیات بر ارزش افزوده (Umsatzsteuer) می شود.
این مالیات ها محل اصلی درآمد دولت آلمان را شکل میدهند که به نوبه خود در راستای تامین رفاه عمومی اعم از تامین اجتماعی، آموزش و تحصیل، خدمات سلامت و زیرساخت های شهری نقل و انتقال صرف می شود.
توانایی پرداخت:
اگر ملاک پرداخت مالیات را سطح درآمد افراد درنظر بگیریم، این در وهله اول بدین معنا خواهد بود که افراد با درآمد های یکسان مالیات یکسانی نیز پرداخت خواهند کرد. تفاوت در سطح دستمزدها منجر به متفاوت در میزان مالیات بر درآمد می شود. براین أساس، افراد با سطح درآمد پایینتر، مالیات کمتری پرداخت خواهند کرد. و این در حالیست که افراد با سطح درآمد بالاتر موظف به پرداخت مالیات بیشتری خواند بود.
افراد تنها در شرایطی مجبور به پرداخت مالیات هستند که توانایی پرداخت آن را داشته باشند. و بهمین دلیل سطح درامدی توسط دولت به نام «حداقل میزان دریافتی» اعلام شده است. مالیت تنها به درآمدهای بالای ۹.۱۶۸ در سال (برابر با ۷۶۴ یورو در ماه) تعلق میگیرد. کودکان نیز از پرداخت مالیت معاف هستند. بدین ترتیب دولت به والدین بخشودگی مالیاتی تا سقف ۷۶۲۰ یورو در سال اعطا میکند.
عدالت:
اصل عدالت و برابری بدین معناست که مالیات دهندگان حق دارند از اینکه چه نوع و سطح مالیاتی پرداخت میکنند مطلع باشند. حداقل فایده این قانون این ست که افراد از این طریق با درک بهتری به پرداخت مالیات خود مبادرت خواهند ورزید.
شفافیت:
کلیه شهروندان حق دارند در جریان جزییات پرداخت مالیات ، قوانین پرداخت و پروسه اداری این روند قرار گیرند.
مالیات بر درآمد شامل همگان:
هر شخص ساکن آلمان که حقوق و دستمزد دریافتی دارد می بایست بخشی از درآمد خود را، در صورتی که این درآمد بالای ۹۱۶۸ یورو در سال باشد، بعنوان مالیات به دولت پرداخت کند. پرداخت این مالیات بدین معناست که کلیه افراد حق شهروندی خود را نسبت به جامعه ادا کرده اند. صاحبان مشاغل نیز همانند حقوق بگیران و حرفه های خوداشتغالی موظف به پرداخت مالیت می باشند.
نرخ مالیت متفاوت:
ساختار خطی و پلکانی مالیاتی در آلمان بدین معناست که سطح مالیات بر أساس توانایی پرداخت افراد تنظیم میشود. در این ساختار، سطوح متفاوت درآمد با سطوح متناظری از میزان مالیات نظیر می شوند که با هدف رعایت برابری و عدالت اجتماعی طرح ریزی شده است. در قالب این طرح افراد با سطح درآمد بالاتر، مالیات بالاتری پرداخت خواهند کرد.
پرداخت خالص و ناخالص:
أقساط معمول مالیاتی از حقوق دریافتی کارکنان کسر شده و در اظهارنامه های مالیاتی افراد ثبت و ضبط می شود. این مبالغ بیانگر أقساط آتی مالیات بر درآمد است. کلیه کارمندان در دسته های مالیاتی بخصوص قرار میگیرند و از این طریق، امکان نیازسنجی و دسته بندی متفاوت مالیاتی افراد بر أساس موقعیت های فردی شان فراهم می آید. برای مثال شخص ممکن است هیچ عضو خانواده ای نداشته باشد و این امر ممکن است در محاسبه مالیاتی افراد تاثیر داشته باشد. کارفرمایان حق بیمه و مالیات کارکنان خود را از خالص دریافتی ایشان کسر کرده و سپس اظهارنامه ها را به مامور مالیاتی ارائه میدهند. در پایان سال، مالیات دهندگان درصورتیکه مبلغی بیش از حد مورد نیاز پرداخت کرده باشند، می توانند درخواست بازگشت مالیات داده و درصورت تایید، این مبلغ مازاد به ایشان عودت داده میشود.
منبع خبرآژانس کاریابی بین المللی کارپیرا: karpirajobs.com
